Na današnji dan preminuo Zuko Džumhur

27. novembar 1973. Otvoren dom ZAVNOBIH-a u Mrkonjić Gradu
27. novembra 1973. godine, u okviru proslave 30. godišnjice prvog zasjedanja ZAVNOBIH-a u Mrkonjić Gradu, sagrađen je i otvoren spomen-muzej prvog zasjedanja ZAVNOBiH-a, kao i dom ZAVNOBiH-a, koji predstavlja centar kulturnog i društvenog života grada. Ova svečanost upriličena je u okviru proslave 30. godišnjice prvog zasjedanja.

Prvo zasjedanje ZAVNOBiH-a počelo je u Mrkonjić Gradu 25. novembra 1943. u 19 sati. Završeno je iste noći (26. novembra) u 4 sata ujutro. Ovoj osnivačkoj skupštini prisustvovalo je 247 delegata iz svih krajeva BiH, od kojih 173 sa pravom glasa. Na prvom zasjedanju, ZAVNOBiH je formalno konstituisan kao opštepolitičko predstavništvo Narodno-oslobodilačkog pokreta (NOP) Bosne i Hercegovine, ali je u stvarnosti i praksi djelovao kao njen najviši organ vlasti. Odbornici su usvojili Rezoluciju ZAVNOBiH-a i Proglas narodima BiH u kojima se ističe da ubuduće BiH i njene narode u zemlji i inostranstvu, mogu zastupati i predstavljati samo ZAVNOBiH i AVNOJ. Ovim aktima istovremeno je izražena odlučnost naroda BiH da njihova zemlja, koja nije ni srpska, ni hrvatska, ni muslimanska, nego i srpska i muslimanska i hrvatska, bude zbratimljena zajednica u kojoj će biti osigurana puna ravnopravnost svih Srba, Muslimana i Hrvata. Na zasjedanju je izabrana delegacija od 58 članova koja će predstavljati BiH na Drugom zasjedanju AVNOJ-a (29. novembar 1943). Istovremeno je konstituisano Predsjedništvo ZAVNOBiH-a, sastavljeno od 31 člana, sa dr. Vojislavom Kecmanovićem, ljekarom iz Bijeljine, kao predsjednikom.

Treba napomenuti da su održana ukupno tri zasjedanja ZAVNOBIH-a, i to: prvo u Mrkonjić Gradu 25. novembra 1943. (sada Dan državnosti Bosne i Hercegovine), drugo u Sanskom Mostu 30. juna 1944., treće i posljednje u Sarajevu, 26. aprila 1945. godine.

27. novembar 1989. Godišnjica smrti Zulfikara Zuke Džumhura
Zulfikar Zuko Džumhur rođen je 24. septembra 1921. godine u Konjicu. Potiče iz ugledne stare ulemanske porodice. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završio je u Beogradu (gdje mu je otac radio kao imam), a višu gimnaziju završava u Sarajevu 1939. Počeo je studirati pravo, ali je prešao na likovnu akademiju i završio je u klasi Petra Dobrovića. Prve crteže je objavio u Narodnoj armiji 1947. godine, a od tada sarađuje kao karikaturista i ilustrator u Ježu, Borbi, Politici, Oslobođenju, reviji Danas, NIN-u kao stalni saradnik i urednik. Objavio je više od 10.000 karikatura.

Napisao je scenari za više kratkih i tri igrana filma. Uradio je 35 scenografija za pozorište, a posljednjih deset godina radio je na sarajevskoj televiziji kao pisac scenarija i voditelj serija emisije Hodoljublje.

Zuko Džumhur je bio izuzetan čovjek. Sâm predsjednik SFRJ Josip Broz Tito se vrlo rado družio sa Zukom koji važi i za jednog od najvećih boema svoga vremena.

Umro je u Herceg Novom, a ukopan u rodnom Konjicu 29. novembra 1989. godine.

27. novembar 1951. Rođen Dražen Dalipagić – poznati košarkaš
Osnovnu i srednju školu je završio u Mostaru, a Višu pedagošku školu u Beogradu. Vojni rok je odslužio 1979. godine. Nadimak mu je Praja. Oženjen je Sonjom Požeg, nekada uspješnom teniserkom i imaju kćerku Sanju i sina Davorina koji je košarkaš.
Košarkom se počeo baviti sa 19 godina, a samo dvije godine poslije, počeo je igrati za reprezentaciju, tadašnje, Jugoslavije. Za reprezentaciju je odigrao 243 utakmice i osvojio brojne medalje na raznim takmičenjima.Na Evropskim prvenstvima tri zlatne medalje, na Svjetskim prvenstvima 4 medalje ( srebro, 1974; zlato, 1978; bronza, 1982 i 1986), što je međunarodni rekord, te tri Olimpijske medalje ( srebro, 1976.; zlato, 1980.; bronza, 1984.). Igrajući za KK Partizan (1971-78, 1979-80, 1981-82), proglašen je za najboljeg košarkaša Evrope 1977., 1978. i 1980. godine. Promovisan je u Kuću slavnih 10. septembra 2007. godine.

2021- U Mostaru je u svojoj 79. godini 27. 11. 2021. godine preminula glumica i bivša direktorica Narodnog pozorišta (NP) Mostar Hadžija Hadžibajramović.

Hadžija Hadžibajramović svoju karijeru počinje u Pozorištu Prijedor koje je u to vrijeme bilo poluprofesionalno. Nakon nagrada na Festivalu jugoslovenskih amatera na Hvaru 1969. godine dolazi u Narodno pozorište u Mostaru. Pored Mostara igrala je u Splitu, Zenici, talijanskim teatrima, te višestruko nagrađivana za svoj rad.

Mostarci je najviše pamte zbog njene uloge u najtežim ratnim godinama kad obnavlja i umjetnički, ali i tehnički Narodno pozorište Mostar. Iz te kuće otišla je i u penziju.

I pored svih nagrada, nastupa na televiziji i filmu, nismo mogli, a da je ne prisjetimo njenog možda i najvećeg djela, obnove Narodnog pozorišta Mostar u ratnim danima.

U ratnim godinama, tačnije jesen 1993. godine osnovala je teatarsku školu “Bosna teatar”, a kako nije bilo aktivnosti u Narodnom pozorištu, prevela je svoju djecu, kako nam reče, u tu zgradu, da ne ostaje prazna. Uz pomoć prijatelja i kolega iz Sarajeva, napore zaljubljenika u kulturu iz Mostara, stasalo je pozorište.

U kategoriji “Na današnji dan” objavljujemo najznačajnije datume iz historije BiH.

(Historija.ba)