Od danas se JU Srednja elektrotehnička škola Mostar zove po imenu velikog Mostarca i čovjeka Saliha-Salke Ćurića

Od danas se JU Srednja elektrotehnička škola Mostar jednoglasnom odlukom Gradskog vijeća zove po imenu velikog Mostarca i čovjeka Saliha-Salke Ćurića. Inžinjera elektrotehnike, vrsnog inovatora, pjesnika, čovjeka koji je donio karate vještinu u Bosnu i Hercegovinu, borca i šehida.

Salih Salko Ćurić u mnogo čemu je bio prvi. Prvi zaljubljenik karatea, prvi takmičar, prvi trener, prvi reprezentativac. Kao pionir pokazivao je neizmjernu ljubav prema karateu.

Kako se još sa prvim godinama zrelosti pokazao kao čovjek sa jasnom i čistom vizijom, pun istrajnosti, snage, kreativnosti i sportske upornosti, tako se s vremenom počeo rađati uspjeh za uspjehom koji će ime Salke Ćurića upisati zlatnim slovima u historiji bosanskohercegovačkog sporta, ali i na međunarodnim sportskim stranicama.

A sve je počelo više nego romantično i, moglo bi se reći, gotovo stidljivo, jednog majskog dana 1967., kad je, donoseći prvi put u Sarajevo vještine karatea iz Mostara, istinski zanesenjak SaIko Ćurić okupio prve poštovaoce karatea u skučenoj dvorani Studentskog doma Seljo, današnjoj zgradi Katoličke bogoslovije, u Ulici Josipa Štadlera, bivšoj Fra Grge Martića. Nešto kasnije entuzijasti predvođeni svojim učiteljem Salkom Ćurićem preći će u dvoranu u Ulici maršala Tita 44, bivši Cedus. Od prve adrese i početaka, prvi učitelj drevnog karatea u BiH Salko Ćurić otkrivao je čari do tada gotovo nepoznatog sporta na ovim prostorima. I ubrzo su ta mjesta postala mali hramovi karatea u kojima su, pod Ćurićevom dirigentskom naklonošću, počeli da stasavaju, u prvo vrijeme poklonici, a z atim i istinski asovi koji će za kratko vrijeme zadiviti sportsko Sarajevo, zatim Bosnu i Hercegovinu i ostale prostore bivše Jugoslavije, a potom Evropu i svijet. U ovom drevnom sportu, čija je postojbina Azija, Sarajevo je počelo da stvara šampione kao da je imalo dugu tradiciju karatea. A ulogu koju je u ovom sportu imao Gičin Funakoši, a potom i njegov sin Jošitaka, u Sarajevu i Bosni sudbina je dodijelila Salihu Salki Ćuricu i njegovim saradnicima Ibrahimu Nizamu, Hamdiji Striniću, Jadranu Muhamedagiću, Nenadu Tuševljaku, Zdravku Čuturiću…

Salko Čurić je bio prvak bivše SFRJ u karateu, državni prvak u borbama u srednjoj kategoriji, viceprvak u apsolutnoj kategoriji i standardni reprezentativac koji je diljem svijeta tadašnju državu digao u sjajne sportske visine. Kao reprezentativac bivše države učestvovao je i na šest evropskih i dva svjetska prvenstva, odakle se vračao sa medaljama. Ekipno je osvojio drugo mjesto na Evropskom prvenstvu 1971. godine u Londonu, dva puta je, također ekipno, osvojio treće mjesto, na evropskim šamionatima 1969. u Londonu i godinu poslije u Hamburgu.

Nakon što je i sam bio na eksjugoslavenskim, evropskim tronovima poslije je izgradio generaciju sportista, takmičara i trenera, uzdigao Karate klub Bosna u svjetske visine, odškolovao brojne omladinske i seniorske prvake i osvajače medalja. Dovoljno je kazati da je kao trener „Bosne“ i reprezentativnih selekcija doprinio osvajanju 25 evropskih i jedne svjetske medalje. Okupljao je, obučavao i hrabrio karatiste u Sarajevu, svom rodnom Mostaru, Goraždu, Bihaću…

Oni koji su ga poznavali kazat će vam da je Salku Ćurića bilo nemoguće ne voljeti, a uživao je veliko poštovanje upravo zbog ljubavi i energije koju je unosio u svoj rad, ali i svakodnevno, ljudsko ophođenje s ljudima. Činilo se da takav put jednog sportiste, nadasve velikog čovjeka, niko i ništa ne može poremetiti.

Međutim, desila se agresije na BiH i Salko Ćurić se, kako i doliči velikom sportisti patrioti, u prvim danima našao na odbrani domovine. Otišao je na častan put s kojeg se, nažalost, nikada nije vratio. Poginuo je 25. maja 1992. godine u borbama na Igmanu. Njegovo tijelo ekshumirano je tek osam godina kasnije, a dženaza je obavljena 17. aprila 2000. godine, u haremu Haljinovci – Lišani – Bijelo polje kod Mostara.

Njegovim najbližim, supruzi Almasi (nekada vrhunska karatistkinja, danas predsjednica Karate kluba „Salih Salko Ćurić“), sinu Eldinu i kćerci Emini, ostalo je da slijede ljudske i sportske vrline koje su krasile Salku Ćurića. Današnjim karatistima i karatistkinjama treba biti jasno da uspjehe koji su uslijedili nakon agresije na BiH stavljaju na temelje koji je velikim dijelom postavio Salih Salko Čurić, pionir bosanskohercegovačkog karatea i heroj odbrane Bosne i Hercegovine.

U znak sjećanja na tvorca bosanskohercegovačkog karatea u Sarajevu se od 2000. godine tradicionalno se održava turnir, sada pod nazivom Karate kup „Oslobođenja“ – memorijal „Salih Salko Ćurić“.

(mostarski.ba)