Sergej Trifunović Mostarac u srcu

Sergej Trifunović rođen je 2. septembra 1972. godine u Mostaru

Sergej i njegov mlađi brat Branislav su talenat za glumu nasljedili od oca Tomislava, koji se takođe bavio ovom profesijom. Majka Slobodanka je pravnica.
Kad je imao jednu godinu njegova porodica je  odselila iz Mostara. Odrastao je u Kruševcu i Užicu, a 1990. godine je upisao Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Vladimira Jevtovića. Nakon četiri godine je diplomirao, a 2009. godine je postao asistent na katedri za glumu. Studirao je sa Natašom Ninković, Nebojšom Glogovcem i Vojinom Ćetkovićem.
Filmografija
1993. godine je imao sporednu ulogu Tome Hadžića u filmu „Raj“. 1995. godine je dobio prvu ulogu na velikom platnu u filmu Gorana Paskaljevića, „Tuđa Amerika“. Sergej je bio Lukas, emigrant koji je ostvario američki san. Takođe se pojavio u filmu „Ubistvo sa predumišljajem“ u kome je glumio oficira Krsmana Jakšića. 1998. godine mu je dodeljena glavna uloga Albanca Miljaima, plaćenog ubice koji radi za mafiju i zaljubljuje se u Srpkinju Adrijanu. Nakon „Stršljena“, usledio je srpsko-američki film „Spasitelj“ („Savior“) u kome mu je partner bio američki glumac Denis Kvejd (Dennis William Quaid). U filmu „Bure baruta“ je glumio otmičara autobusa. 1999. godine je, zahvaljujući odličnom znanju engleskog jezika, tumačio glavnu ulogu Dragana u francuskoj drami „Ljubavnici“ („Lovers“). Odbio je da se pojavi u filmovima „Bad company“ i „Birthday girl“ sa Nikol Kidman. 2001. godine je dobio ulogu u američkom filmu „Tri sata posle ponoći“ („3 AM“). Bio je Pop u komediji „Munje“. 2002. godine je nakratko prekinuo karijeru zbog vojnog roka koji je služio u Petrovaradinu. 2003. godine je glumio tihog ludaka u filmu „Profesionalac“ koji je u tom periodu bio jedno od najboljih ostvarenja van engleskog govornog područja. Takođe je bio Crni Gruja u istoimenoj seriji koja pravi parodiju na srpsku istoriju i njene velikane. Sergej je pokušao da nastavi karijeru u Americi pa ga je u drugoj sezoni zamenio Nenad Jezdić. 2004. godine je imao jednu od glavnih uloga u komediji „Kad porastem, biću kengur“. Otac Tomislav je glumio njegovog oca. 2005. godine je bio čovek sa nogama u lavoru u filmu „Pogled sa Ajfelovog tornja“ i bivši specijalac JNA, Vanja Novaković, u niskobudžetnom američkom filmu „Ljubav“ („Love“). 2006. godine se pojavio u više ostvarenja: „Karaula“, „Aporija“, „Uslovna sloboda“, „Sve džaba“ i „Spavačka ćelija“ („Sleeper cell“). 2007. godine je u američkom filmu „Sledeće“ („Next“) glumio gospodina Vajta, menadžera Kocku u seriji „Bitange i princeze“ i Branka Radičevića u filmu „Maska“. 2008. godine mu je dodeljena uloga Željka Ražnatovića Arkana u filmu „Turneja“. U američkom filmu „War inc“ je imao sporednu ulogu sina diktatora izmišljene zemlje. Želeo je da glumi u najskupljem srpskom filmu „Sveti Georgije ubiva aždahu“, ali se kreativno mimoišao sa rediteljem Srđanom Dragojevićem. 2009. godine je tumačio uloge Benija u srpsko-američkom filmu „Srpski ožiljci“ („Serbian scars“) i porno producenta Vukmira u „Srpskom filmu“. Počeo je snimanje serije „Ono kao ljubav“ u kojoj je bio Džoni, konobar i muzičar u pokušaju. 2010. godine je bio Anđelko Komatina u filmu „Montevideo, Bog te video!“. 2013. godine je dobio ulogu Enesa u filmu „Falsifikator“. 2014. godine je imao jednu od glavnih uloga u filmu „Mali Budo“.

Pozorišne predstave u kojima se pojavio su: „Bure baruta“, „Šine“, „Porodične priče“, „Prokleta avlija“, „Tvrđava“, „Voz“, i mnoge druge.
Sergej važi za jednog od najintrigantnijih glumaca. U privatnom životu je veoma aktivan oko raznih humanitarnih akcija. Društveni profili su mu prepuni poziva za pomoć ljudima koji su u nevolji. Angažuje se u prikupljanju sredstava za pomoć oboleloj deci. U aprilu 2013. godine je gostovao na televiziji B92 u emisiji koja je posvećena „Velikom bratu“ i apelovao je na ljude da se okanu rijalitija i da pomognu devojčici Tijani Ognjanović kojoj je trebala transplantacija srca.

Ovako medijima odgovara na pitanje kakve ga emocije vežu za Mostar:

“Nisam puno živeo u Mostaru, jer smo se preselili u Srbiju kada sam imao godinu dana. Ali sam dolazio svakog leta u Mostar. Mostar je moj rodni grad, u stvari, moj prvi i jedini grad. Živeo sam svuda, ali Mostar je moj jedini rodni grad u stvari, moj prvi i jedini grad. Živio sam u Kruševcu, Užicu, Beogradu, Njujorku, Los Anđelesu, ali je Mostar jedini grad koji doživljavam svojim. U Mostaru nemam kuću, tamo imam ujaka, ujnu, rodbinu i prijatelje, ali je taj grad na neki način moj duhovni i duševni dom”.

“Za mene je Mostar posebna priča, zato što sam Mostarac, pa mi je biti tamo uvek uzbudljivo. Na sam pomen Mostara, kad ugledam tablu na kojoj piše Mostar, srce mi drugačije kuca. Prilika da dođem u moj rodni grad kao glumac i poklonim se publici za mene je velika odgovornost i imao sam skroz čudan osećaj, kao da sam se poklonio svojim unutrašnjim organima. Moram priznati, dosta sam se seljakao u životu, ali Mostar je jedini grad koji je moj grad i koji je esencijalni dio mene. Čudno je, tu su sedili ljudi koji me poznaju ceo život, ujak, ujna… Uzbudljivo”.

Glumac je visok 184 cm i težak 79 kg.

(Mostarski.ba)