Na današnji dan 6. 2.

6.februara 2008. preminuo je Denis Mrnjavac.

05. februara 2008. godine u sarajevskom tramvaju mučki je ubijen Denis Mrnjavac, učenik Katoličkog školskog centra, odličan prijatelj, sin jedinac… Tog dana prekinuta je nevina mladost 17-godišnjeg dječaka, bez povoda, bez razloga, bez objašnjenja, u namjeri da se iz čiste obijesti pokaže i dokaže sila napadača.

05. februara 2008. godine trojica mladića Berin Talić (19), Ademir Lelović (18) i Nermin Sikirca (17) pretukli su 17-godišnjeg Denisa Mernjavca. Napadači su Denisa tukli rukama i “bokserom”, a Nermin Sikirica je nožem ubo vršnjaka u trbuh. Mrnjavac je od posljedica ranjavanja nekoliko sati kasnije preminuo u bolnici Koševu.

Dvije godine nakon ubistva napadači su osuđeni. Nermin Sikirca je osuđen na 10 godina zatvora za ubistvo. Dok su Lelović i Talić proglašeni krivima za pomaganje maloljetnom Nerminu Sikiriću.

Sud Kantona Sarajevo je izrekao presude pomagačima ubice Denisa Mrnjavca. Ademir Lelović je dobio 15 godina, a Berin Talić 4 godine zatvora, dok je Armina Milić, majka Ademira Lelovića, oslobođena optužbi za pomaganje počiniteljima nakon ubistva. Ademir Lelović je za pomaganje u ubistvu pri bezobzirnom nasilničkom ponašanju dobio 15 godina zatvora. Utvrđen je eventualni umišljaj pri počinjenju ovog krivičnog djela. Lelović je osuđenom Nerminu Sikiriću dodao nož kojim je Denis Mrnjavac uboden, a prethodno je metalnim bokserom Denisu nanio teške tjelesne povrede u predjelu glave i vrata.

Vrhovni sud Federacije BiH je potvrdio presudu Kantonalnog suda prema kojoj je Ademir Lelović osuđen na 15 godina zatvora, dok je Berinu Taliću kazna povećana sa 4 na 10 godina. Armina Milić oslobođena je optužbi.

Njegova prerana mladost postala je simbol pobune građana prema maloljetničkoj delinkvenciji. Dvorište Katoličkog školskog centra dobilo je i spomen-obilježje za Denisa, ali i za sve učenike, kao podsjetnik ove tužne i nesretne istine. Svake godine na dan Denisovog ubistva, održi se komemoracija u Katoličkom školskom centru. Tom prilikom se podijele i stipendije učenicima.

Pravni fakultet u Sarajevu kao najstariji pravni fakultet u državi, osnovan je 20. augusta 1946. godine. Nastanak fakulteta vezuje se za početak savremene historije visokoškolske nastave u BiH. U prvoj akademskoj godini 1946/47. godine, nastava je počela 6. februara 1947. godine, a bilo je upisano ukupno 334 studenta. Od školske godine 1963/64. broj upisanih studenta raste, odnosno te godine je upisano preko 1000 studenata.

Matičari Pravnog fakulteta u Sarajevu su bili:
1. akademik prof. dr. Mehmed Begović – redovni profesor Pravnog fakulteta u Beogradu,
2. akademik prof. dr. Gorazd Kušej – redovni profesor Pravnog fakulteta u Ljubljani i
3. prof. dr. Pavao Rastovčan – redovni profesor Pravnog fakulteta u Zagrebu.

Izbor prvih nastavnika Pravnog fakulteta u Sarajevu izvršili su njegovi matičari, odnosno izabrali su dva redovna profesora za historijsko-pravne predmete: dr. Aleksandra Solovjeva i dr. Branislava Nedeljkovića, dva vanredna profesora: dr. Miloša Bajića za Rimsko pravo i dr. Hamdiju Ćemerlića za Ustavno pravo, te dva honorarna nastavnika: Dragomira Krndiju za Političku ekonomiju i Dragu Ljubibratića za Teoriju države i prava. Ovi nastavnici su kasnije birali druge nastavnike.

Od svog osnivanja, Pravni fakultet u Sarajevu je prošao kroz više pravnih režima u skladu sa tadašnjim saveznim i republičkim zakonima o visokoškolskom obrazovanju. Za sve to vrijeme, Pravni fakultet u Sarajevu ostao je samostalna javna ustanova čija je djelatnost vezana za organizovanje nastavnog, naučno-istraživačkog i stručnog rada. U postdejtonskoj BiH pravo osnivača prema Fakultetu vrši Kanton Sarajevo u skladu sa donesenim kantonalnim Zakonom o visokom obrazovanju.

U kategoriji “Na današnji dan” objavljujemo najzačajnije datume iz historije BiH.

(Mostarski.ba/Historija.ba)