Na današnji dan 28. 8.

1952. – Rođen Safet Hadžić, predsjednik Kriznog štaba sarajevske regije kada je 18. aprila 1992. godine poginuo nadomak vogošćanskog Pretisa. Iako je bio prvi čovjek odbrane našeg glavnog grada i njegove šire regije, poginuo je kao obični borac. Veličina Safeta Hadžića, međutim, nije samo u toj njegovoj herojskoj pogibiji na početku rata, nego, mnogo više, u onom što je on uradio na pripremi odbrane Sarajeva i naše zemlje. A uradio je mnogo i zato mu pripada jedno od ključnih mjesta u historiji naše oslobodilačke borbe. Šira javnost ne zna da je Safet Hadžić bio ključni čovjek za postavljanje kontrabarikada koje su bile odgovor na one prve četničke barikade u našem glavnom gradu 2. marta 1992. godine. Inače, imao je i veliki krug prijatelja patriota, i onih s kojim je radio javno, i onih s kojim je radio ilegalno. Imao je i svoj mali, neformalni, operativni štab od nekoliko ljudi koji su mu bili više od saradnika. To su Suljo Kapidžija, koji je bio uz njega i kada je poginuo, Safet i Rahim Baltić, Suad Berbić, Ismet Čemgić. Posljednji put Safet Hadžić, posredstvom svog centra veze, izdavao je naređenja 18. aprila 1992. godine. Mustafi Zebi i Vahidu Ahmetspahiću je naredio da sa četom krenu prema Pretisu i zaštite ga od četnika. Onda, i posljednje naređenje Nusretu Prljači da sa elitnom grupom PL krene prema Pretisu. S tom grupom krenuo je i on. Tada je posljednji put vidio svoju majku Semizu, suprugu Džemilu i djecu Almiru, Nezira i Amelu. Još ranije ih je pripremio da mu se može dogoditi ono što mu se na kapiji Pretisa i dogodilo. Sa svojim saborcima upao je u zasjedu. Četnički rafal ga je pokosio.

Posthumno mu je dodijeljen čin brigadnog generala i odlikovan je ratnim priznenjem “Zlatni ljiljan” 1992. godine, a Ordenom heroja Oslobodilaškog rata 1994. godine.

Kompletnu biografiju heroja Safeta Hadžića možete pročitati na heroji.ba.

hi1995. – Drugi zločin na Markalama. Drugi masakr na Markalama desio se 28. augusta 1995. u 11 sati ujutru. Pet granata je ispaljeno s položaja VRS. Poginulo je 43, a ranjeno 90 građana Sarajeva. Markale se nalaze u centru grada i predstavljaju tržnicu. Tokom rata bile su Često izložene bombardovanju srpskih snaga. UNPROFOR je nakon ovih napada službeno zauzeo stav da se ne zna koje ispalio granate, jer su pripremali tajni napad na srpske položoje tkz. Namjerna sila, koji je otpočet nekoliko dana kasnije. Tek 1999. je izneseno Vijeću sigurnosti izvještaj o pravim nalogodavcima ovog gnusnog zločina i njihovim izvršiocima, jasno je rečeno da je odgovorna VRS. Tako su pale mnogobrojne teorije zavjera o ovim i prethodnom zločinu na Markalama. Gelerima minobacačke granate od 120 mm, ispaljene iz pravca Trebevića, koja je eksplodirala u blizini sjevernog ulaza u Gradsku tržnicu, ubijeni su Omer Ajanović, Hidajet Alić, Salko Alić, Zeno Bašević, Husein Baktašević, Sevda Brkan-Kruščica, Vera Brutus-Đukić, Halida Cepić, Paša Crnčalo, Mejra Cocalić, Razija Čolić, Esad Čoranbegić, Dario Dlouhi, Salko Duraković, Alija Dževlan, Najla Fazlić, Rijad Garbo, Ibrahim Hajvaz, Meho Herceglić, Jasmina Hodžić, Hajrudin Hozo, Jusuf Hašimbegović, Adnan Ibrahimagić, Ilija Karanović, Mesudija Kerović, Vehid Komar, Muhamed Kukić, Mirsad Kovačević, Hašim Kurtović, Ismet Klarić, Masija Lončar, Osman Mahmutović, Senad Muratović, Goran Poturković, Blaženka Smoljan, Hamid Smajlhodžić, Hajro Šatrović, Samir Topuzović, Hamza Tunović, Ajdin Vukotić, Sabaheta Vukotić, Meho Zećo i Narima Žig.

U kategoriji “Na današnji dan” objavljujemo najznačajnije datume iz historije BiH.

(Historija.ba/Mostarski.ba)